Dinsdag 7 juni
De plannen zijn gesmeed, we gaan proberen om de Spitsbergen ondersoort van het Alpensneeuwhoen voor de lens te krijgen! We starten met een select groepje na het ontbijt aan een fikse wandeling de berg op. Al snel wordt het kenmerkende geluid gehoord en zien we twee mannetjes elkaar het leven zuur maken. Volop het voorjaar in de kop. Ze vliegen kilometers van ons weg en blijven elkaar achtervolgen. Het ideale plaatje zit er nog niet tussen dus we besluiten door te struinen. Op een mooi punt waar we uitzicht hebben op de baai, besluit ik even de zee te scannen voor Beluga’s. Ik zie een grote wolk Drieteenmeeuwen op het water zitten en als ze ineens opvliegen zie ik een enorme blow van een walvis. Ik verwacht een Bultrug maar zie een joekel van een walvis. Ik zie een hele lange rug een kleine vinnetje. Ik vermoed dat dit een Gewone Vinvis is maar elke keer blijven we ons verbazen over de grootte, ik noem voorzichtig dat het weleens een Blauwe Vinvis kan zijn. Het grootste levende zoogdier ter wereld van ruim 28 meter lang en 120 ton schoon aan de haak. We nemen stelling en ik geef aanwijzingen aan de fotografen telkens als hij duikt roep ik nu. De camera’s ratelen en de vin en staart staan er duidelijk op. We genieten nog een langs tijd van deze foeragerende walvis. We lopen langzaam terug en vergeten helemaal het Sneeuwhoen. We willen graag onze foto’s aan de walvisexpert van de Ortelius voorleggen. Bij terugkomst en het zien van de plaatjes zien we hem een beetje wit wegtrekken. Blue Whale roept hij enthousiast! Hij gelooft nauwelijks dat we dit dier zo dichtbij de kust hebben gezien. Met een big smile gaan we aan tafel.
Vanmiddag gaan we naar de Kleine Alken kolonie waar we ons op verheugen. Na een wandeling van ruim 1 km langs de kust, zien we plotseling een blow. Nog vol van onze waarneming scannen we gelijk de zee af. Het wordt snel duidelijk dat dit een “kleintje” is: een Bultrug. Ook deze laat zich mooi zien. Bij de kolonie aangekomen krijgen we van Jean Baptiste uitleg over hoe we ons moeten gedragen en positioneren op de berg. Dit zijn hele waardevolle tips want na amper tien minuten zitten de Kleine Alken om ons heen. Ze zijn druk aan het baltsen, roepen en vliegen in grote zwermen om ons een. Wat een spectaculaire plek is dit. We blijven bijna twee uur roerloos zitten en genieten geweldig van dit schouwspel, er worden veel geheugen kaarten vol geschoten.
Kort wordt een Poolvos gezien die al dat lekkers probeert te vangen, hij schrikt van ons en kiest het hazenpad. De zon begint te schijnen en velen van ons vleien zich neer in het zachte mos en genieten van het prachtige geluid van de Kleine Alken. Terug bij de bus zien we nogmaals de Bultrug. Het was een prachtige dag en sluiten de dag af met een toast! Morgen moeten we alweer pakken en naar huis. Velen van ons zijn daar nog niet aan toe.
Vanaf de Ortelius, aan de kade in Longyearbyen,
Bart Jan Prak – Inezia Tours
Vorige blogentry – volgende blogentry
–
Zelf eens een keer een expeditiecruise meemaken?
Kijk op PolarXL voor heel veel mooie en bijzondere cruises.