Ook vannacht was het behoorlijk wild aan boord. De meeste opvarenden zijn wijs geworden na de eerste nacht en hebben zich in hun bed omgeven door kussens en andere zachte dingen om niet tegen de rand van het bed te botsen, maar tegen iets zacht. De meesten hebben dan ook meer geslapen dan de nacht ervoor.
Om 06.30 werden we gewekt door de expeditieleider die aankondigde dat we bij Gough waren aangekomen. Gough is het zuidelijkste eiland van de Tristangroep en er mag niet aan land gegaan worden, behalve door de bemanning van een Zuid Afrikaans weerstation. Hierdoor is het eiland nog vrijwel onaangetast, zij het dat er jammerlijk genoeg wel heel veel muizen zitten die zich tegoed doen aan de jongen van Tristan-albatrossen. Het voortbestaan van deze vroegere ondersoort van de Reuzenalbatros, is hiermee feitelijk voorbij. Het broedsucces ligt slechts rond de 20%, veel te weinig om de soort in stand te houden.
Bij aankomst bij Gough vlogen nu nog tientallen Tristan-albatrossen rond het schip, vergezeld door onder andere Great-winged Petrel, Atlantic Yellow-nosed Albatross, Subantarctic Little Shearwater, White-bellied Storm-petrel, Tristan Skua, Spectacled Petrel en in het water Rockhopper Penguin en Subantarctic Fur Seal.
Het doel bij Gough is het zien van twee soorten: Gough Moorhen en Gough Bunting, beiden soorten die enkel en alleen op dit eiland voorkomen, hoewel de Moorhen ook op Tristan zelf geïntroduceerd is. Omdat we niet aan land mogen, hebben we slechts één kans: de soorten zien vanuit de zodiac tijdens een zodiaccruise langs de kust. Probleem daarmee is het slechte weer dat we de afgelopen dagen hebben gehad, en dan met name de hoge golven.
Tot het laatste moment is het niet duidelijk of het zal lukken de zodiacs te water te laten, maar als we de staff zenuwachtig heen en weer zien lopen, weten we dat we het in ieder geval gaan proberen. Eerder deze week heb ik met de expeditieleider geregeld dat alle vogelaars in twee aparte zodiacs gaan, om zo de kans op het zien zo groot mogelijk te maken.
Als laatste twee groepen gaan we aan boord en direct zetten we koers richting de kust. Heel veel Rockhoppers en Subantarctic Fur Seals, maar geen spoor van bunting of moorhen. Na een uurtje zien we een aantal Gough Buntings over het strand vliegen en een baltsvlucht maken, die soort is binnen. Voor de Moorhen varen we op en neer langs de kust. Niemand ziet iets, soms lijkt er een Waterhoen-achtig geluidje te horen te zijn, maar meestal (of misschien wel de hele tijd?) blijkt dit van de Tristan Skuas afkomstig te zijn.
Vanaf het schip komt opeens de opdracht per direct terug te keren, de wind is aan het aantrekken. Dat betekent dus einde verhaal voor de Gough Moorhen. Niemand heeft ook maar een glimp gezien en om deze halve geluiden te tellen, moet je wel heel flexibel zijn in het opnemen van soorten op je lijst…..
Tijdens de terugtocht komt de wind inderdaad snel opzetten en het weer aan boord gaan is dan ook een lastige operatie die gelukkig door iedereen geklaard wordt. Ondanks het missen van de moorhen lijkt iedereen tevreden met de bunting en natuurlijk de zodiactocht langs dit werkelijk fantastische eiland dat midden in de oceaan ineens bijna een kilometer recht omhoog komt zetten.
De wanden zijn weelderig groen en zitten vol met vogels, voornamelijk Tristan Skuas en Rockhopper Penguins. Er zijn verschillende grotten te zien waarvan je je zonder veel moeite kunt voorstellen dat mensen vroeger de gedachte hadden dat Blauwbaard hier zijn schat wel zou hebben verborgen…..
Op weg naar Tristan werd er wat visafval van het diner van gisteren overboord gezet, wat meteen flinke aantallen tubenoses aantrok, die door hun zeer scherpe reuk de vis meteen roken en kwamen zoeken. Behalve de eerder genoemde soorten kwamen nu ook Broad-billed Prion, Grey-backed Storm-petrel en verbazingwekkend genoeg ook drie Shy Albatrossen (die horen in de Indische Oceaan thuis) langs op zoek naar een eenvoudig maaltje. Honderden foto’s verder zijn we nu op weg naar Tristan, waar we morgen in de loop van de ochtend aan zullen komen.
Vanaf de Plancius, 10º21” Westerlengte, 39º38” Zuiderbreedte,
Pieter van der Luit
Zelf mee met de Atlantic Odyssey? Kijk hier voor meer informatie.
Liever een vogelcruise dichterbij huis? Kijk dan naar de North Atlantic Odyssey.
Of liever een vogelcruise met miljoenen vogels? Kijk dan naar Birding the Russian Far East.