Vakantie. Lekker warm weer, lang uitslapen en volledig tot rust komen. Heerlijk.
Het kan ook anders:
Vakantie. Lekker fris weer (een graad of 2 in de zon), om 06:15 gewekt worden (voor een mooi uitzicht) en volledig opgefokt (in de goede zin des woords) aan dek staan om te zoeken naar Snow Petrel.
Die Snow Petrel werd overigens een No Petrel, maar verder was Drygalski fjord ook weer een hoogtepunt zoals zich die tijdens deze reis aaneen lijken te rijgen. Niet zo breed, met steile hellingen die recht uit het water tot bijna 1500 meter omhoog komen, een paar gletsjers onderweg en veel, heel veel vogels. Vooral Wenkbrauwalbatrossen, Southern Giant Petrels, Cape Petrels, Zuidpoolkippen, South Georgia Shags en met name Antarctic Terns. Hoe hard we ook zochten, geen Snow Petrel, het lijkt erop dat we die moeten opgeven deze reis, a good reason to come back.
Nog voor de lunch kregen we de gelegenheid voor een korte zodiaccruise van een uurtje. Op zoek naar Macaroni Penguins en wat er nog meer te zien viel.
Die Macaroni’s gingen snel naar de achtergrond, een prachtige Zeeluipaard kwam kijken bij de zodiacs en bleef daar een uur rondhangen. Dichter en dichter kwam het nieuwsgierige zeemonster, tot minder dan een meter afstand. Ik durf geen schatting te maken van het aantal foto’s dat van dit dier gemaakt zijn, maar het zou me niet verbazen als het het meest gefotografeerde zoogdier van het zuidelijk halfrond is vandaag…
’s Middags lag Gold Harbour op ons te wachten, een middelgrote kolonie Koningspinguins. In een paar minuten per zodiac stonden we aan het strand, zoals gewoonlijk meteen begroet door pinguins en fur seals, de één wat vriendelijker dan de ander. Op het strand ook erg veel Zeeolifanten, ook ditmaal weer geen volledig volwassen mannetjes, maar wel een paar die dat bijna waren.
De zeeolifanten liggen alleen maar te liggen, op elkaar, tegen elkaar, naast elkaar, onder elkaar; welk voorzetsels je ook maar kunt bedenken, zo lagen ze. Af en toe gaapt er eens eentje of laat er eentje wat gas ontsnappen. Het is dan zaak uit de buurt te blijven, want stinken kunnen ze.
Nadat ik gisteren de mensen uit de Inezia groep de suggestie had meegegeven eens rustig tussen de pinguïns te gaan zitten en wat te gaan fotograferen, bleken veel anderen dat idee vandaag ook maar eens uit te proberen. Gewoon zitten en wachten, een hele fijne en rustige manier om de mooiste portretfoto’s van de pinguïns te maken.
Vanavond begint volgens ons schema de reis naar Gough, ongeveer 5 dagen varen hiervandaan, afhankelijk van de wind en de richting van de golfslag. Onderweg hopen we op meer soorten zeevogels en natuurlijk weer de nodige zeezoogdieren. Omdat we de Antarctische zone gaan verruilen voor de sub-antarctische en later zelfs de subtropische zone gaan invaren, moet dat haast wel gaan lukken.
Vanaf de Plancius, 35º56” Westerlengte, 54º37” Zuiderbreedte,
Pieter van der Luit
Zelf mee met de Atlantic Odyssey? Kijk hier voor meer informatie.
Liever een vogelcruise dichterbij huis? Kijk dan naar de North Atlantic Odyssey.
Of liever een vogelcruise met miljoenen vogels? Kijk dan naar Birding the Russian Far East.
Vorige blogentry – volgende blogentry