We meenden gisteravond de dag al te hebben afgesloten. De blog was verzonden en een aantal van onze groep was reeds naar bed. Dat gold echter niet voor Paul. Waarschijnlijk was hij toch wat zenuwachtig voor de volgende dag waarop hij zijn 54e verjaardag mocht vieren. Hoe het ook zij: rond half twaalf wist Paul de jackpot te ontdekken: een IJsbeer! Het dier, een vrouwtje met een zenderkraag om, kuierde langs een rotswand, ongetwijfeld op zoek naar voedsel. Het schip werd stilgelegd en via de intercom werden alle passagiers op de hoogte gesteld. Niet veel later stonden vele passagiers in verschillende staten van kleding in de lounge en op het voordek om het dier te kunnen zien. Paul heeft behoorlijk wat op zijn geweten.
Later die nacht werden opnieuw een IJsbeer en nog wat later twee Walrussen ontdekt. Ook die werden via de intercom gemeld en een aantal passagiers bleek nog steeds enthousiast genoeg om de pyjama voor wat warmere kleding te verwisselen. Vooral de Walrussen waren zeer fraai vanaf het schip te bewonderen.
Van het oorspronkelijke plan voor de ochtend om een haul out voor Walrussen te bezoeken, moest worden afgezien. De wind was flink toegenomen waardoor een landing op de desbetreffende plek niet mogelijk bleek. Ook plan B bleek niet te werken. Op die landingsplaats bleek reeds een ander schip voor anker te zijn gegaan. Dus trad plan C in werking en bezochten wij een strandje naast een gletsjer met daarnaast een wat toendra-achtige omgeving. Bij de landingsplaats stond een Kleine Jager ons op te wachten. Verder vlogen er de nodige Sneeuwgorzen rond, zagen we een groepje Spitsbergenrendieren en bleken hier zowel Brandganzen als Kleine Rietganzen van de partij. Faunistisch hoogtepunt was ongetwijfeld de Poolvos die onder rotsen met Drieteenmeeuwen probeerde zijn kostje bij elkaar te scharrelen. Er was echter ook een floristisch hoogtepunt. Op een klein, blijkbaar zeer beschut gelegen rotspartijtje gevoed met de nutriënten van de erbovenliggende kolonie van Drieteenmeeuwen bleek zich een waar rotstuintje te hebben ontwikkeld. Verschillende soorten planten stonden hier reeds in bloei ten teken van de lente die hier in Spitsbergen eigenlijk nog maar net begonnen is. Niet ten onrechte werd dit fenomeen door een van de medereizigers als een ware hanging basket aangeduid.
´s Middags na de lunch was er nog tijd voor een korte landing. Op de plek waar het schip voor anker ging lagen ongeveer 8 Baardrobben ons op te wachten. Deze landing zou een beetje een alternatieve landing worden. De staff bakende een gebied af door op de denkbeeldige grens te gaan staan tot waar we mochten komen. Gewapend met lichtkogelpistolen en geweren om eventuele IJsberen op afstand te kunnen houden. Uiteraard landen we alleen op plekken waar de kans zeer klein is dat er IJsberen komen en als het wel gebeurt dan trekken we gewoon terug. Het geweer is een uiterste noodmaatregel die gelukkig tijdens reizen van Inezia Tours nog nooit gebruikt is, omdat dit op alle mogelijke manieren wordt vermeden. Op het eiland mochten we in het afgebakende gebied vrij rondlopen. Hoogtepunten waren Paarse Strandlopers, Sneeuwgorzen en een Alpensneeuwhoen.
Voor het diner kwamen we nog langs een indrukwekkende gletsjer. Hier op Spitsbergen zien we dagelijks meerdere gletsjers, maar deze was echt in een klasse apart. De monding van de gletsjer strekte zich uit over een imposante 5 kilometer.
Net voor het diner kwam er nog een Gewone Vinvis langs het schip zwemmen. Bij het diner wachtte ons nog een verrassing: net voor het toetje gingen alle lichten uit en kwam het personeel met een vers gebakken taart aanlopen. Dit alles onder een luid gezang (happy birthday) van iedereen in de eetzaal. De taart werd prominent voor Paul neergezet en hij kreeg de felicitaties van het personeel.
Nu zijn we op weg naar Longyearbyen voor het einde van de eigenlijke North Atlantic Odyssey. De meeste mensen verlaten morgen het schip en nieuwe mensen komen de vrijgekomen kamers opvullen. De Ineziagroep blijft echter aan boord voor de aansluitende trip rond Spitsbergen. Sterker nog…de Ineziagroep zal worden versterkt door 2 man (Bob en Marc). Morgen wacht ons dus een dagje in en om de hoofdstad van Spitsbergen.
Vanaf de Plancius, 78º,30” Noorderbreedte, 010º,31” Westerlengte,
Hendrik Jan Dijkerman en Wesley Overman
Zelf mee met de North Atlantic Odyssey in 2014? Kijk hier voor meer informatie.
Of liever een vogelcruise op het zuidelijk halfrond? Kijk dan naar de Atlantic Odyssey.
Vorige blogentry – Volgende blogentry